فمنا از جامعه بین المللی می‌خواهد که خواستار توقف فوری خشونت‌های وحشیانه و فزاینده اسرائیل علیه فلسطینیان در نوار غزه شوند.
طی پنج روز گذشته، هواپیماهای جنگی اسرائیل نوار غزه -یکی از پرتراکم‌ترین نقاط جمعیتی جهان- را آماج حملات هوایی قرار داده که در نتیجه آن بیش از ۱۴۰۰ فلسطینی کشته، و بسیاری از محله‌های مسکونی بطور کامل با خاک یکسان شده‌اند. محاصره کامل نوار غزه توسط اسرائیل و قطع برق، غذا، دارو، منجر به یک بحران انسانی کم‌سابقه خواهد شد. ساکنان نوار غزه در حال حاضر سوخت مورد نیاز برای تولید برق را تمام کرده و امکان تهیه سوخت بیشتر را نیز ندارند. سیطره ظلمت و تاریکی بر این منطقه، پوشش لازم را برای ادامه تاخت‌و‌تاز و ویرانی از سوی اسرائیل فراهم می‌کند. اسرائیل همچنین حملات هوایی به گذرگاه مرزی رفح را آغاز کرده است که تنها راه فرار از جنگ و کشتار برای ساکنان غزه است.
اعمال زور، کشتار بی‌رویه غیرنظامیان، و مجازات دسته‌جمعی کل جمعیت ساکن در نوار غزه نقض آشکار قوانین بین‌المللی بشردوستانه است.
فمنا از این‌که متحدان اسرائیل با نادیدهانگاری واقعیت آشکار عدم توازن قدرت میان یکی از نظامی‌ترین کشورهای جهان و حماس، چراغ سبز لازم را نشان داده‌اند تا اسرائیل با شدت عملی نامحدود به تلافی اقدامات حماس دست بزند، به شدت نگران است. فمنا هدف‌گیری غیرنظامیان توسط نیروهای اسرائیل و حماس را محکوم می‌کند و خواهان آتش‌بس فوری میان طرف‌های درگیر است. هرچند که ما معتقدیم که شرایط کنونی نمی‌تواند بدون درک زمینه تاریخی آن نگریسته شود.
نوار غزه، منطقه‌ای به مساحت ۲۲۵ مایل مربع، محصور در دریای مدیترانه، محل زندگی حدود دو میلیون فلسطینی است که بسیاری از آنها نوادگان فلسطینیهایی هستند که در سال ۱۹۴۸ پس از این‌که با زور از خانه و کاشانهشان رانده شدند، به پناهندگانی تبدیل شدند که دیگر قادر به بازگشت به سرزمینشان نیستند. در سال ۱۹۴۹، براساس آتش‌بسی با میانجی‌گری سازمان ملل که فلسطین تاریخی را تقسیم کرد، نوار غزه تحت کنترل حکومت مصر قرار گرفت. پس از جنگ ۱۹۶۷، اسرائیل نوار غزه (و کرانه باختری) را اشغال کرد. این شغال طبق قوانین بین‌المللی غیرقانونی است و در قطعنامه‌های متعدد سازمان ملل نیز محکوم شده است. اسرائیل سپس یک حکومت نظامی را برای اداره این قلمرو ایجاد کرد که براساس آن، فلسطینی‌ها از حقوق ابتدایی سیاسی و مدنیشان محروم شدند.
نوار غزه تا آگوست سال ۲۰۰۵ و زمانی‌که اسرائیل حدود ۷۸۰۰ شهرک‌نشین خود را که در آنجا ساکن بودند، مجبور به تخلیه کرد، تحت اشغال کامل اسرائیل باقی ماند. اگرچه اسرائیل از نوار غزه عقب‌نشینی کرد اما همچنان کنترل ورود و خروج افراد و کالاها به غزه و کنترل حریم هوایی و آب‌های ساحلی آن را حفظ کرده است. نوار غزه با دیوار حائل از خط سبز جدا شد و تنها راه ورود و خروج فلسطینیان، عبور از چندین ایست بازرسی تحت کنترل اسرائیل و مصر بوده است.
از زمان انتخابات سال ۲۰۰۶ و به قدرت رسیدن حماس، اسرائیل نوار غزه را محاصره کرده است. تحت این محاصره شدید که اقتصاد غزه را ویران کرده، بیش از دو میلیون ساکن فلسطینی نوار غزه بدون اجازه اسرائیل قادر به سفر نیستند و از دریافت کالا و اقلام اساسی محروم شده‌اند. سازمان‌های حقوق بشری و سازمان ملل بارها محاصره غزه را به عنوان نوعی مجازات دسته‌جمعی برخلاف قوانین بین‌المللی دانسته و آن را محکوم کرده‌اند.
علاوه بر این، از سال ۲۰۰۸، اسرائیل چهار حمله نظامی بزرگ را علیه جمعیت اسیر در غزه انجام داده است. این حملات نظامی که شامل بمباران بیمارستان‌ها و مدارس سازمان ملل – محل پناه دادن غیرنظامیان- بوده، منجر به کشته شدن بیش از ۶۰۰۰ فلسطینی شده است. با این‌حال اسرائیل هرگز در قبال جنایات جنگی مستندی که انجام داده، پاسخگو نبوده است.
در سالهای اخیر شمار قابل توجه و رو به‌افزایشی از سازمان‌های حقوق بشری برجسته به درستی شروع به استفاده از واژه «آپارتاید» برای توصیف سیاست‌های اسرائیل در قبال فلسطینی‌ها کرده‌اند. سیاست‌هایی مانند محاصره ظالمانه و شدید غزه توسط اسرائیل در دهههای گذشته، اشغال کرانه باختری، ادامه بازداشت هزاران اسیر فلسطینی، گسترش قاهرانه شهرک‌های غیرقانونی و الحاق زمینهای بیشتر به اسرائیل و محدودیت‌های روزافزون بر جابجایی فلسطینی‌ها از طریق ایجاد پست‌های متعدد بازرسی که بدون وقفه ادامه داشته است.
با درک این پس‌زمینه است که باید به خشونت‌های امروز بنگریم، زیرا جرقه آنچه امروز شاهد هستیم در خلاء زده نشده بلکه ریشه آن در نقض شدید و سیستماتیک حقوق مردم فلسطین و دهه‌ها تحقیر و نادیدهانگاری انسانیت و کرامت آنها توسط اسرائیل است.
فمنا به جامعه بین‌المللی یادآوری می‌کند تا زمانی که به بی‌عدالتی و ظلم علیه مردم فلسطین رسیدگی نشود، این چرخه خشونت ادامه خواهد یافت. ما از استانداردهای دوگانه آشکار جامعه بین‌المللی ناامیدیم که از حق تعیین سرنوشت برای برخی حمایت می‌کند و هم زمان همین حق را برای گروهی دیگر به رسمیت نمی‌شناسد.
ما از جامعه بین‌المللی می‌خواهیم تا اسرائیل را وادار کند که فورا تهاجم نظامیاش را متوقف کرده و به دهه‌ها اشغال که کرامت و آزادی چندین نسل از مردم فلسطین را سلب کرده، پایان دهد.