درمیانه بحران‌ها و مناقشاتی که هر بار در کشور و یا در منطقه بحران‌زده ما شدت می‌گیرند، و در هجوم اخبار و اطلاعات گمراه‌کننده و قطبی‌شده، و نفرت‌پراکنی و استفاده از ادبیاتی که یکی از طرفین هر درگیری و بحران را غیرانسان جلوه می‌دهد، به عنوان کنشگر اجتماعی ممکن است احساس استیصال و درماندگی و ناامیدی کنیم. ممکن است احساس کنیم که هیچ توانی برای ایجاد کوچک‌ترین تغییری در این شرایط نداریم. در چنین شرایطی چطور می‌توانیم هم از خودمان مراقبت کنیم و هم به تعهدمان برای برقراری عدالت و صلح پایدار پایبند بمانیم؟ طارق معصرانی، از دانشگاه ای‌ام‌یو در آمریکا، راهنمای کوتاهی را با دانشجویان مرکز صلح و عدالت این دانشگاه به اشتراک گذاشته است تا بتوان در اوج بحران فلسطین و اسرائیل، از احساس ناامیدی و استیصال در توقف کشتار جمعی فلسطینیان به سمت کنشگری هدف‌دار حرکت کرد، بدون این‌که به خودمان و دیگران آسیب بیشتری وارد کنیم. شما می‌توانید نکته‌های این راهنما را در مورد هر بحران دیگری استفاده کنید.
یک: اگر از لحاظ احساسی حالتان خوب نیست، به احساس‌تان بها دهید و از خود مراقبت کنید. آگاه باشید که وضعیت احساسی‌عاطفی‌تان بر توانایی انجام وظایف و مسئولیت‌های اساسی زندگی، درک ظرایف و پیچیدگی‌های مسائل، و برقراری ارتباط شفاف تاثیر می‌گذارد.
دو: با دوستان، خانواده و همکارانی که ممکن است مستقیم تحت تأثیر این شرایط بحرانی قرار داشته باشند، تماس بگیرید، از جمله کسانی که در «طرف مقابل» تلقی می‌شوند. حتی یک جمله ساده مانند «به فکرت هستم و امیدوارم در امان باشی» می‌تواند تاثیر زیادی داشته باشد.
سه: درباره اخبار و اطلاعاتی که در معرضش قرار می‌گیرید، و همچنین صحت، اعتبار، و منبع این اطلاعات تفکر انتقادی داشته باشید. شرایط برای انتشار اطلاعات نادرست مضر و آسیب‌زا، به ویژه در رسانه‌های اجتماعی مهیاست.
چهار: در آموزش و آگاه‌سازی خودتان درباره این وضعیت نقش فعال داشته باشید، درباره علل ریشه‌ای ساختاری و تاریخی این بحران می‌توانید از منابع مختلف اطلاعات کسب کنید و به دنبال روایت‌های کسانی باشید که کمتر شناخته شده‌اند. کتاب‌های نویسندگان فلسطینی و اسرائیلی را به لیست مطالعه خود اضافه کنید.
پنج: اگر امکانش را دارید، با رعایت امنیت، نوشته‌ها، نظرات و بیانیه‌هایی منتشر کنید که متفکرانه و ظریف به این موضوع پرداخته باشند. ابتدا در مورد نیت خود شفاف باشید. آیا انتشار این مطالب، تلاشی است برای پردازش درد و خشم خودتان، و یا به اشتراک گذاشتن یک روایت یا دیدگاه مهم، و یا برای به دست آوردن اعتبار و پذیرش در جامعه، و یا برای اذعان به رنج دیگران؟ سپس متناسب با اهداف‌تان کلمات را دقت انتخاب کنید. حواس‌تان باشد که تعمیم دادن‌های قطبی‌شده و استفاده از زبان و ادبیاتی که دیگری را غیرانسان جلوه می‌دهد، باعث تشدید تعارض و افزایش آسیب‌ها می‌شود. این مسائل پیچیده هستند، و تفاوت‌های گسترده در میزان قدرت طرفین باید در نظر گرفته شود، و دیدگاه‌های متعددی می‌توانند به طور هم‌زمان معتبر باشند. برای مثال، می‌توان هم‌زمان آزار و اذیت تاریخی و خشونت‌های یهودی‌ستیزانه را که همچنان یهودیان از آن رنج می‌برند، و اشغال و سلب مالکیت از فلسطینی‌ها و دهه‌ها اشغال نظامی فلسطینی را به رسمیت شناخت؛ و همچنین عملیات نظامی و بمباران مداوم ارتش اسرائیل برای آواره‌کردن و کشتار غیرنظامیان در نوار محصور‌شده غزه و عملیات گذشته و کنونی حماس برای ربودن و کشتار غیرنظامیان یهودی. به همین ترتیب، می‌توان حتی یک زندگی را که به وحشتناک‌ترین شکل {از یک طرف} گرفته شده است، و نرخ نامتناسب مرگ و محرومیت {از طرف دیگر} را تصدیق کرد.
شش: کارزار و یا دادخواست اضطراری برای اعمال فشار به عاملان و ذینفعان اصلی این بحران برای پایان‌دادن به خصومت‌های مستقیم تهیه کنید و یا چنین دادخواست‌هایی را امضا کنید.
هفت: بخشی از زمان و پول‌تان را به اقداماتی اختصاص دهید که تفاوت معناداری در کاهش فوری بحران انسانی و یا رسیدگی به علل اصلی این مناقشه ایجاد می‌کند.هشت: تا زمانی که بمب‌ها همچنان می‌بارند، دست از فعالیت برندارید. از هر ابزار نفوذ سیاسی که در دسترس‌تان است برای دفاع و ترویج سیاست‌گذاری‌‌های بهتر در بلندمدت استفاده کنید. معتقدم که صلح پایدار و عادلانه به دلیل شکست مداوم سیاست‌های خارجی و داخلی صحیح توسط رهبران اسرائیل، فلسطین، ایالات متحده و فراتر از آن مختل شده است. دریابید که رهبران شما چگونه به خشونت ساختاری و مستقیم کمک کرده‌اند و در حد توانایی‌تان برای تغییرش تلاش کنید، خواه از طریق تظاهرات، ترویج‌گری، نافرمانی مدنی، نامزدی برای انتخابات، و رأی دادن {به کاندیداهایی که از تغییر مدنظر شما حمایت می‌کنند}. ملحق شدن و پیوستن به یکی از گروه‌هایی را که سال‌هاست در حمایت از سیاست‌های بهتر سازماندهی می‌کنند، مد نظر داشته باشید. مسلما ساکنان عادی غزه، که بیشترین نگرانی را برای بقا و حفظ جانشان دارند، محدودترین گزینه‌ها را هم برای اعمال هر گونه نفوذ سیاسی در اختیار دارند.