با ادامه مقاومت روزمره زنان در برابر حجاب اجباری، در ماه‌های اخیر فشار بر دانشجویان به عنوان یکی از مهم‌ترین کانون‌های مقاومت و اعتراض در جریان قیام ژینا شدت گرفته است. از زمان شروع اعتراضات گسترده در اواخر شهریور سال گذشته، دانشجویان یکی از گروه‌هایی بودند که به روش‌های مختلف از برگزاری تجمعات گرفته تا اجرای سرودهای اعتراضی و پرفورمنس، ادامه‌دهنده جنبش زن زندگی آزادی بودند، هرچند مجبور به تحمل هزینه‌های گزاف شدند.
مطابق آمار گروه‌های حقوق بشری( کمیته پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان) از ابتدای اعتراضات، دست‌کم ۷۲۰ دانشجو در سراسر ایران دستگیر شدند و بسیاری از آن‌ها با احکامی چون زندان، محرومیت از تحصیل، تبعید و جریمه نقدی مواجه شدند. شمار زیادی از دانشجویان معترض از دانشگاه‌ها و خوابگاه‌ها اخراج شده‌اند و فشار بر آنان به شیوه‌های مختلف ادامه دارد.
دانشجویان دانشگاه هنر دانشگاه تهران، یکی از گروه‌های دانشجویی بودند که بیشترین همراهی را با جنبش زن، زندگی، آزادی نشان دادند. این دانشجویان در میانه اعتراضات با خلق و اجرای ترانه‌ها و سرودهای اعتراضی هر روز جان تازه‌ای به این جنبش اعتراضی می‌دادند و سرودهایشان در کوچه و خیابان و شبکه‌های اجتماعی توسط مردم معترض تکرار می‌شد.
در آخرین دور فشارها، دانشجویان دانشگاه هنر پیامکی را در هفته گذشته دریافت کردند که دختران دانشجو را ملزم می‌کرد از این پس با مقنعه در دانشگاه حاضر شوند. این در حالی است که دانشجویان دانشگاه هنر تهران حداقل در دو دهه گذشته و زیر نظر رؤسای مختلف دانشگاه با دیدگاه‌های سیاسی متفاوت چنین اجباری را تجربه نکرده بودند و توانسته بودند شال و روسری را به پوشش پذیرفته‌شده در این محیط آموزشی تبدیل کنند.
در اعتراض به این محدودیت جدید، بیش از ۵۰ دانشجوی دانشگاه هنر روز چهارشنبه ۲۴ خرداد در داخل دانشگاه تحصن کردند که تا بامداد روز بعد به طول انجامید. حراست دانشگاه، دانشجویان را در طول تحصن و تهدید به دستگیری کرد و مسئولان دانشگاه حتی مانع دسترسی دانشجویان تحصن‌کننده به آب و غذا شدند. روز شنبه ۲۷خرداد، برخی از منابع خبری دانشجویی اعلام کردند که دست‌کم ده نفر از دانشجویان متحصن دانشگاه هنر توسط نیروهای امنیتی دستگیر شده‌اند.
بنابر اخبار تکمیلی همه ده دانشجوی دستگیر‌شده تاکنون آزاد شده‌اند اما ناآرامی در فضای دانشگاه هنر و سایر دانشگاه‌ها همچنان ادامه دارد و دانشجویان ۱۵ دانشگاه دیگر در همراهی و همبستگی با دانشجویان دانشگاه هنر بیانیه‌های جداگانه‌ای صادر کرده‌اند.
دانشجویان دانشگاه هنر نیز در بیانیهای که در فضای شبکه‌های اجتماعی ایرانی بسیار مورد توجه قرار گرفت، در پاسخ به تهدید دستگیری و بازداشتشان توسط نیروهای امنیتی، نوشتند: «ما که حالا نزدیک به یک سالی می‌شود که «ما» شده‌ایم، هیچ حرفی با شما نداریم الا یک کلمه: نه. پس از بستن آب و خشونت بر دوستان‌مان که تنها در جهت برابری در پردیس باغ ملی تحصن کرده بودند، ما هم دوباره تاکید می‌کنیم که چیزی به عقب برنمی‌گردد.»
در دوماه اخیر با افزایش شمار زنان بدون حجاب در خیابانهای ایران و ادامه مقاومت روزمره زنان علیه قانون حجاب اجباری، سخت‌گیری‌ها و ایجاد محدودیت برای زنانی که بدون شال و یا روسری به خیابان می‌روند، افزایش یافته است. حکومت این بار تلاش می‌کند در شکلی متفاوت از گذشته اما با ایجاد محدودیتهای بیشتر از قبیل جریمه مالی، توقیف خودرو، عدم ارائه خدمات، اخراج از محل کار و یا تحصیل، زنان معترض را وادار کند که مجددا به قانون حجاب اجباری تن دهند.
حکومت با چنین سیاست‌هایی تلاش می‌کند از طرفی با جمع‌آوری گشتهای امنیت اخلاقی زمینه بروز اتفاقاتی مانند آنچه را منجر به کشته شدن مهسا امینی شد، کاهش دهد و از طرف دیگر از مواضع خود بر تحمیل حجاب اجباری، هیچ‌گونه عقب‌نشینی نکند. حکومت با اجرای چنین سیاستی قصد دارد با محروم کردن زنان بدون حجاب اجباری از خدمات، ناامن کردن جامعه برای آنان و بالا بردن هزینه نداشتن حجاب، آن‌ها را به شهروندانی تبدیل کند که در صورت تن ندادن به قانون تبعیض‌آمیز حجاب اجباری، بیشتر از قبل از فضاهای عمومی و اجتماعی حذف شوند.
●فمنا با اعلام همبستگی با زنان ایران، به ویژه دانشجویان دانشگاه هنر تهران و سایر دانشجویان که بار سنگین حملات امنیتی اخیر را متحمل شده‌اند، ادامه فشارها بر آنان را به شدت محکوم می‌کند.
●فمنا از جامعه بین‌المللی، از جمله دولت‌ها و سازمان ملل متحد به ویژه زنان و سازمان‌های حقوق بشری می‌خواهد که با پیگیری تحولات دانشگاه‌های ایران، در مورد بازداشت‌شدگان و افرادی که با اقدامات انضباطی مواجه شده‌اند و همچنین سیاست‌هایی که به منظور حذف زنان از عرصه عمومی طرح و اجرا شده‌اند، اطلاع‌رسانی کنند.
●فمنا همچنین از دولت‌های سراسر جهان می‌خواهد تا با استفاده از ابزارهای دیپلماتیک، در مقابل سرکوب مستمر و سیستماتیک علیه زنان و دانشجویان ایرانی، از جمله فشارهای اخیر بر دانشجویان دانشگاه هنر تهران، موضع قاطع اتخاذ کرده و به دولت ایران فشار بیاورند که به این بی‌عدالتی‌ها و حذف سیستماتیک زنانی که انتخاب کرده‌اند خودشان کنترل بدن‌ها و نوع پوشش‌شان را در دست بگیرند، پایان دهد.