روی کار آمدن طالبان در افغانستان، تاثیرات سیاسی و اجتماعی ناگواری به همراه داشته است. بسته شدن فضای جامعه مدنی، بازستاندن آزادیهایی که مردم افغانستان در بیست سال گذشته به دست آورده بودند، و محدود کردن مطبوعات و رسانهها فقط بخشی از سیاستهای واپسگرایانه اجراشده از سوی طالبان است.
در افغانستان که همانند بسیاری از کشورهای منطقه آسیایی، باور به برابری زن و مرد نهادینه نشده است، زنان روزنامهنگار نقش مهمی در بازتاب مسائل زنان در رسانهها و آشکارسازی تبعیض و نابرابری در جامعه ایفا میکنند. آنها به دلیل فعالیتهایشان برای احقاق حقوق زنان در شمار مدافعان حقوق زنان محسوب میشوند، و حذفشان از عرصه رسانه، ضربهای مهلک و جبرانناپذیر به تلاشهای چنددههای زنان افغان برای نیل به برابری و آزادی میزند.
در این گزارش وضعیت زنان روزنامهنگار از یک سال پیش از به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان بررسی میشود. در یک سال پایانی دولت سابق افغانستان و پس از آغاز مذاکرات بین آمریکا و طالبان، زنان فعال رسانهای به همراه دیگر فعالان حقوق زنان و فعالان جامعه مدنی با تهدید، حملات خشونتآمیز و ترور هدفمند مواجه شدند. با شدت گرفتن خشونت علیه جامعه مدنی و تهدیدهای امنیتی روزنامهنگاران و فعالان زن، بسیاری از آنها ناچار به ترک کار و چندین نفر نیز در حملات تروریستی کشته شدند. پس از قدرتگیری طالبان نیز شمار زنان فعال در رسانهها کاهش قابل توجهی یافته و فقط تعداد معدودی از آنان همچنان مشغول کارند.