قتل سه زن جوان در کشورهای مختلف، از جمله نیره اشرف در مصر، ایمان رشید در اردن، و لوبنا منصور در امارات متحده عربی، موجی از خشم را در سراسر منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به همراه داشته است. پس از قتل بی‌رحمانه این سه زن، فمینیست‌ها و جنبش‌های زنان در منطقه مِنا خواستار اقدام دولت‌ها و سایر قانون‌گذاران برای پایان دادن به خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و زن‌کشی شده‌اند. فمینیست‌ها به ویژه از دستگاه‌های دولتی می‌خواهند که به معافیت از مجازات جنایات علیه زنان از جمله قتل پایان دهند.
نیره اشرف در روز بیستم ژوئن ۲۰۲۲ در مقابل دانشگاه المنصور در شهر منصوره مصر مورد ضرب‌و‌شتم بی‌رحمانه یکی از همکلاسی‌هایش قرار گرفت و در مقابل چشمان وحشتزده رهگذران با ضربات متعدد چاقو کشته شد. براساس گزارش‌ها، نیره به پیشنهاد ازدواج همکلاسیاش جواب رد داده بود و به همین دلیل توسط او به قتل رسید. چند روز پس از قتل نیره، در روز بیست‌وسوم ژوئن، ایمان رشید ۲۱ساله در دانشگاه محل تحصیل‌اش در اَمان اردن به ضرب گلوله کشته شد. در ادامه این دو قتل تکاندهنده، لوبنا منصور، زن اردنی در پی مشاجره با شوهرش در روز بیست‌وپنجم ژوئن در شارجه کشته شد.
زنان به دلیل فقدان قوانینی که خشونت را جرم‌انگاری کند، و کمبود یا نبود حمایت‌های قانونی و اجتماعی همچنان با تبعیض، آزار و اذیت جنسی و اشکال مختلف خشونت مواجه می‌شوند. از طرف دیگر ناتوانی یا تمایل نداشتن دولت‌ها، پلیس و دستگاه قضایی در اجرای همان اندک حمایت‌های موجود، و تمایل نداشتن دستگاه قضایی و پلیس برای محاکمه و پاسخگو کردن مجرمان به دلیل جنایات علیه زنان از دیگر مشکلاتی است که زنان با آن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.
نیره، ایمان و لوبنا تنها قربانیانن زن‌کشی نیستند. خشونت علیه زنان و زن‌کشی موضوعی ریشه‌دار و قدیمی در همه کشورهای منطقه است. جنبش‌های زنان ده‌ها سال است برای افزایش آگاهی در مورد تبعیض و خشونت‌های مبتنی بر جنسیت فعالیت می‌کنند و تلاش کرده‌اند از طریق آگاهی‌رسانی، اصلاح قانون و اتخاذ تدابیر حمایتی به خشونت علیه زنان پایان دهند. با این حال، دولت‌ها همچنان در حفاظت از زندگی زنان و تضمین حقوق برابر برای آنها، کوتاهی می‌کنند.
دولت‌ها باید این مسئله مهم را درک کنند که سازمان‌های زنان همراهان کلیدی آنها در پایان دادن به همه‌گیری مرگ‌بار خشونت علیه زنان و دختران در منطقه ما هستند. آنها باید از تلاش‌های زنان مدافع حقوق بشر و سازمان‌های زنان حمایت و شرایط را برای فعالیت‌هایشان تسهیل کنند. اما متاسفانه در بسیاری از کشورهای منطقه شاهد افزایش اقتدارگرایی، افراط‌گرایی و حملات علیه جامعه مدنی به ویژه جنبش‌های زنان و زنان مدافع حقوق بشر هستیم.
· فمنا از دولت‌های منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا می‌خواهد که در جهت تسهیل کار سازمان‌ها و جنبش‌های زنان اقدام کنند. دولت‌ها باید برای پایان دادن به تبعیض و خشونت‌های مبتنی بر جنسیت علیه زنان با جنبش‌های زنان و زنان مدافع حقوق بشر همکاری کنند.
· فمنا از دولت‌ها و مقامات منطقه می‌خواهد که به خواست دیرینه گروه‌های زنان برای تصویب و اجرای قوانین جامع علیه خشونت‌های مبتنی بر جنسیت و پاسخگو کردن مجرمان برای ارتکاب جنایت‌های خشونت‌آمیز علیه زنان و دختران توجه کنند.
· دولت‌ها با همکاری گروه‌های زنان باید برای پایان دادن به همه اشکال تبعیض علیه زنان اقدامات فوری انجام دهند و اطمینان حاصل کنند مواقعی که حقوق زنان و دختران نقض می‌شود یا مورد خشونت قرار می‌گیرند، به خدمات و مکانیسم‌های مناسب عادلانه دسترسی دارند.
· ما از دولت‌های منطقه، سازمان ملل و سایر نهادهای منطقه‌ای و بین‌المللی می‌خواهیم تا برای تضمین حقوق برابر زنان و پایان دادن به خشونت‌های مبتنی بر جنسیت با یکدیگر همکاری کنند. تقویت همکاری و رهبری منطقه‌ای و بین‌المللی برای پایان دادن به مصونیت از مجازات مرتکبان خشونت و تضمین حمایت از حقوق زنان، امری کلیدی است.