زنان در ایران طی بیش از دوماه گذشته مبارزه‌ای همه‌جانبه را علیه سرکوب، خشونت و تبعیض سیستماتیک آغاز کرده و با شعار «زن، زندگی، آزادی» قیامی فمینیستی را رقم زده‌اند.
اما متاسفانه در حالیکه اعتراضات به سال‌ها سرکوب و نقض استقلال بدنی زنان جریان دارد، بدن زنان بار دیگر تبدیل به میدان نبرد شده و به ابزاری برای سرکوب و خاموش کردن آنان بدل شده است.
در دوماه گذشته چندین ویدیو و تصویر از آزار و اذیت و خشونت جنسی علیه زنان معترض در شبکه‌های اجتماعی ایرانیان وایرال شد و اعتراضاتی را به همراه داشت.
به دنبال آن برخی از زنانی که در جریان اعتراضات دستگیرشده و از زندان آزاد شده بودند، گزارش‌هایی مبنی بر خشونت جنسی در حین بازداشت و بازجویی را به گروه‌ها و فعالان زن رساندند.
در تاریخ بیست‌و‌پنج مهر گزارشی از انتقال یک زندانی به نام آرمیتا عباسی به بیمارستان منتشر شد. این گزارش بیان می‌کرد که این زن جوان که در جریان اعتراضات دستگیر شده بود با آثاری از تجاوز و آزار جنسی به بیمارستان منتقل شده و سپس مجددا به زندان انتقال یافت.
شبکه سی‌ان‌ان در گزارشی که در تاریخ 21 نوامبر پس از یک بررسی دو ماهه، منتشر کرد، تایید کرد که «پسران و دختران بازداشت‌شده در ایران، مورد «خشونت جنسی» قرار گرفته و در برخی موارد در زندان به آنها «تجاوز» شده است. سی‌ان‌ان در این گزارش 11 مورد خشونت جنسی توسط نیروهای امنیتی را ثبت کرده است.
یک روزنامه‌نگار ایرانی نیز با انتشار اسکرین‌شاتهایی از مکالمه‌اش با یک دختر جوان که در شهری نزدیک تهران دستگیر شده بود، فاش کرد که این دختر توسط مامور مورد خشونت جنسی قرار گرفته و برای آزادی‌اش وادار به برقراری رابطه جنسی شده است.
پس از انتشار گسترده این اخبار و گزارش‌ها در شبکه‌های اجتماعی، دانشجویان در جریان اعتراضات دانشجویی با سر دادن شعارهایی به آزار جنسی و تجاوز علیه معترضان اعتراض کردند. آنها شعار می‌دهند :« تجاوز توی زندان، اینم بود توی قران؟»
همچنین گروهی از فمینیست‌های ایرانی دیاسپورا نیز با اجرای نسخه فارسی پرفورمنس معروف شیلیایی «یک متجاوز در مسیر تو»، در برخی از شهرهای اروپایی نسبت به خشونت سیستماتیک جنسی علیه معترضان واکنش نشان دادند.
استفاده از خشونت جنسی علیه زنان در اعتراضات و تبدیل بدن زن به ابزاری برای سرکوب پیش از این نیز سابقه داشته است. در جریان انقلاب مصر چندین زن در جریان اعتراضات مورد تعرض و تجاوز قرار گرفتند. شدت این حملات به زنان به حدی گسترده بود که گروه‌های کنشگری برای حمایت از زنان در جریان تظاهرات شکل گرفت.
فمنا استفاده از خشونت جنسی علیه معترضین را قویا محکوم می کند و خواهان تحقیقات مستقل و عادلانه در مورد این جنایات است.